پنج ویژگی کلیدی برای کسب و کارهای تجارت الکترونیک

در مفهوم کلی، سیستم های تجارت الکترونیک را می توان به عنوان مجموعه اپلیکیشن های ارتباط مستیم با کاربر (front end) تعریف کرد که در جهت خرید، فروش و انجام کارهای مبتنی بر معامله استفاده می شوند و این در حالی است که برنامه های ERP بیشتر به عنوان مجموعه ای از هوش تجاری تلقی می گردند که به طور مستقیم با مشتری سر و کار ندارند (back end).

در نتیجه، از دید سازمانی، این تفاوت ها باید هنگام اعتباربخشی به تصمیمات تجاری مرتبط با هر یک از این سیستم ها ،کاملا در نظر گرفته شود.هرچند برای سازمان بزرگ یا متوسط مقیاس، هر دو نوع سیستم مورد استفاده قرار می گیرد، چرا که هر یک از این دو نوع، نقش های تجاری مهم و کاربردی خودشان را ایفا می کنند. در گذشته های دور، این دو سیستم معمولا مستقل از یکدیگر عمل می کردند اما با گذشت زمان، یکپارچه سازی هایی برای ایجاد پل های ارتباطی بین این دو پدید آمده است.امروزه هرچند، سیستم های ابری تفاوت های عملکردی بین دو سیستم را با ایجاد مفهوم “شفافیت عملیاتی” کم رنگ تر کرده است اما در سطح تجاری، ERP تجارت الکترونیک ، هنوز به قابلیت های مجزایی نیاز دارد که تنها یک Back end ERP می تواند آن را محیا کند؛ در نتیجه، اگر یکپارچه سازی ERP و تجارت الکترونیک را در نظر گرفته اید، ما برای شما پنج مجموعه ویژگی های مهم را برای یافتن بهترین راه حل ارائه می دهیم.

رابط های پیشرفته

همانطور که انتظار می رود ، هنگام پیوستن دو اپلیکیشن بسیار فعال و پیچیده، به ویژه زمانی که برابرسازی پشت و جلوی صحنه سازمانی (Front and back end) نیازمند میزان بالایی از تغییرپذیری باشد، “رابط های شفاف و مستقیم” بهترین گزینه محسوب می شود. بنابراین زمان در نظر گرفتن ERP تجارت الکترونیک، اطمینان حاصل کنید که ماژول های مورد نظر، نظم سیستم به سیستمی را دنبال می کنند؛ این بدان معناست که وضوح و جزییات اطلاعات در سطح کاربر واسط وجود داشته باشد.

توانایی برقراری داشبوردهای تلفیقی

این قسمت نیز به مبحث قبلی مرتبط است. هرچه رابط کاربری سیستم به سیستم واضح تر باشد، شانس بیشتری برای پذیرش برنامه ی یکپارچه ی جدید از سوی نیروی کار وجود دارد.
همانطور که پیش از این گفته شد محیا کنندگان امروزیِ ERP ابری، با فراهم آوردن مجموعه ابزارهای متفاوت نظیر ارائه داشبوردهای استاندارد، راه های زیادی را برای این فرآیند پیش رو می گذارند. در این رخداد اغلب عناصر مرتبط با هر سیستم در چهارچوب کلی ابر، می توانند به صورت درونی اعمال شوند و به این ترتیب به کاربر اجازه ی فعالیت از یک “پایانه فعالیتی” مشترک را می دهند.

مکانیزم تبادل اطلاعات مشترک

در این مورد قابلیت هایی مشابه داشبوردهایی که پیش از این ذکرشد به یک اندازه در سطح تبادل اطلاعات اعمال می شوند. در این جا نه تنها محیا کنندگان ابر، گروهی از روش ها را برای انتقال شفافِ مکان به مکانِ عناصر اطلاعاتی فراهم می کنند، بلکه این رویکرد در قالب انواع خاص پایگاه داده بسط داده می شود. برای مثال، اگر پیش از این موتور تجارت الکترونیک مبتنی بر SAP را استفاده کرده اید، ارایه کننده قبلا ارزش مستقیمی را از جانب ERP فراهم کرده، چرا که برند مورد نظر ویژگی های اطلاعاتی مشترکی را از یک سیستم به سیستم دیگر به کار برده است.

انطباق امنیتی پایان-پایان

امنیت اطلاعاتی ERP طی سال های گذشته مهم تر شده است، بنابراین زمانی که نکات ارزشی بین سیستم تجارت الکترونیک و ERP را در نظر می گیریم، باید کاملا اطمینان حاصل کنیم که تمام عناصر موجود در هر دو سیستم ،کاملا با یکدیگر در انطباق هستند؛ به ویژه در پائین ترین سطح نقص ردیابی عملیاتی سیستم، باید تا حد ممکن بالاترین سیستم امنیت درونی وجود داشته باشد.

ارایه سریع و آسان گزارش تلفیقی

شاید عنوان بالا از لحاظ معنا واضح به نظر برسد. اما هنگامی که سازمان ها سعی در یکپارچه سازی سیستم های پیچیده دارند، ابهام بوجود می آید. در این مورد، تمام تلاش به چگونگی گزارش دهی کل مجموعه براساس حالت تلفیقی معطوف می شود.
اگر یک سیستم پیوند ضعیفی داشته باشد اتفاق های بد ممکن است در راه باشند. این یکی از دلایلی است که هنگام آغاز اعتبار بخشی یک ERP با قابلیت های تجارت الکترونیک، ابتدا باید بررسی های خود را درباره مرور گزارش های تلفیقیِ با کیفیت آغاز کنید و دوباره به ابتدا بازگردید، چرا که اگر قسمت گزارش دهی به درستی کار نکند ممکن است کل مجموعه به مشکل برخورد کند.